Dag12, Bourscheid - Troisvierges. 62km en 930mtr omhoog

Vannacht hebben we prima geslapen in ons slaaptentje, dat we in de voortent bij Hans&Stien hebben opgebouwd. Zo kunnen we als we wakker worden gelijk alles droog inpakken, en daarna samen ontbijten voordat we er fietsend weer vandoor gaan. Op weg naar de Vennbahn-fietsroute.....
Door een fikse regenbui worden we plots opgehouden, en dus nemen we samen nog even een koffiepauze. Dan gaan we rond 10:30 toch op weg langs de Sure. Het gaat gelijk al bij een aantal bochten van de Sure flink op en af. Dan verlaten we de Sure om steil omhoog het dal te verlaten op weg richting Wiltz. Hier gaat ook gelijk de windstopper uit en wordt eindelijk de afritsbare broek ingekort. De zon laat zich eindelijk weer eens onderweg zien.
We fietsen heuvel op en af om in Wiltz steil naar het dal af te dalen. Hier pauzeren we bij de bakker. We pinnen omdat hier wel automaten zijn, en checken het weer en concluderen dat het vannacht/morgenvroeg niet droog blijft bij etappe-eindpunt Troisvierges. Dus zoeken&boeken we via booking.com gelijk maar een kamer bij een leuk uitziende Auberge. De rest van de dag blijft het tot vervelends toe heuvel op en af fietsen. De benen vinden dit constante kort maar krachtig omhoog trappen niet meer leuk.... Onderweg schitterende vergezichten over het boerenland met veel grote "koeienboeren". Volgens mij zijn het vaak Limousine vleeskoeien ....maar ik ben geen expert. Onderweg krijgen we kort een voorproefje van wat ons komende dagen via de Vennbahn-fietsroute te wachten staat: we fietsen een stuk over een oud treintraject dat helemaal is omgebouwd tot fietsroute, met tunnels door de heuvels en oude stationnetjes in dorpen. Hier is fietsen een feest met maximaal 2% stijging/daling.
Het uitgestrekte uitzicht over het landschap laat ook zien dat er in de verte vanuit zuid-west slecht weer aankomt. Net als we in Troisvierges aankomen beginnen de eerste grote regendruppels te vallen. De Auberge ziet er perfect uit en na een heerlijke douche en het soppen van de vuile was gaan we beneden een lekkere, te grote Pizza eten. Een prachtige maar zware etappe is voorbij...